Ewa Maria Bem-Sibilska to polska wokalistka jazzowa, ceniona również za wykonania w gatunkach pop i blues. Jest autorką tekstów piosenek i jedną z najbardziej rozpoznawalnych postaci polskiej sceny jazzowej. Ze względu na swój wyjątkowy styl i wpływ na rozwój muzyki jazzowej w Polsce, często nazywana jest „pierwszą damą polskiego jazzu”.
Jej twórczość łączy w sobie emocjonalność, finezję oraz doskonałą technikę wokalną, co sprawia, że jej interpretacje utworów zyskały status kultowych. Do najbardziej znanych piosenek w jej wykonaniu należą: „Żyj kolorowo”, „Moje serce to jest muzyk”, „Pomidory”, „Gram o wszystko” oraz „Wyszłam za mąż, zaraz wracam”.
Dzięki niezwykłej charyzmie i ciepłej barwie głosu Ewa Bem zyskała szerokie grono odbiorców, a jej utwory na stałe wpisały się w kanon polskiej muzyki rozrywkowej. Jej wkład w popularyzację jazzu w Polsce jest nieoceniony, a bogata dyskografia i liczne występy sprawiły, że stała się inspiracją dla wielu pokoleń artystów.
Spis treści:
Ewa Bem – kim jest?
Ewa Bem to jedna z najwybitniejszych polskich wokalistek jazzowych, której twórczość od lat zachwyca miłośników muzyki. Jej niepowtarzalny styl oraz niezwykła ekspresja sprawiły, że stała się ikoną polskiej sceny jazzowej. Urodziła się 23 lutego 1951 roku. Ukończyła II Liceum Ogólnokształcące im. Stefana Batorego w Warszawie, a następnie studiowała wokalistykę jazzową na Akademii Muzycznej w Katowicach.
Początki jej kariery sięgają lat 70., gdy występowała w zespołach Bemibek oraz Grupie Bluesowej Stodoła. Już w 1970 roku miała okazję zaprezentować się na prestiżowym festiwalu Jazz Jamboree u boku skrzypka jazzowego Zbigniewa Seiferta. W 1974 roku zdecydowała się na karierę solową, a rok później wystąpiła na 13. Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu z utworem „Miłość jest jak niedziela”. Jej kolejne występy na festiwalach, m.in. w 1980 roku w Teatrze Narodowym w Warszawie, umocniły jej pozycję w polskiej muzyce.
Jednym z najbardziej znanych utworów Ewy Bem jest „Żyj kolorowo”, który wykonała na 17. KFPP w Opolu. Artystka za swój wkład w kulturę została uhonorowana wieloma nagrodami, w tym Srebrnym Krzyżem Zasługi oraz Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis”.
W 1995 roku została mamą po raz drugi, co skłoniło ją do czasowego wycofania się z życia artystycznego. Powróciła w 1997 roku z albumem „Bright Ella’s Memorial”. Była także jurorką programu „Droga do gwiazd” (2000-2003). W 2017 roku, po stracie córki Pameli, zawiesiła karierę. Choć w 2018 roku na chwilę powróciła na scenę, ostatecznie wznowiła działalność artystyczną dopiero w 2021 roku, obchodząc 50-lecie pracy twórczej.
Dziś Ewa Bem pozostaje legendą polskiej sceny jazzowej, a jej utwory, takie jak „Wyszłam za mąż, zaraz wracam” czy „Moje serce to jest muzyk”, wciąż inspirują kolejne pokolenia słuchaczy.
Ewa Bem – wiek, wzrost, waga
Ewa Bem to jedna z najbardziej cenionych polskich wokalistek jazzowych, znana ze swojego ciepłego głosu i wyjątkowego stylu muzycznego. Urodziła się 23 lutego 1951 roku, co oznacza, że w 2024 roku skończy 73 lata. Jej kariera rozpoczęła się w latach 70., kiedy dołączyła do zespołu Bemibek, a następnie rozpoczęła działalność solową, zyskując uznanie zarówno w Polsce, jak i za granicą.
Wzrost Ewy Bem wynosi około 170 cm, a jej waga oscyluje w granicach 69 kg. Artystka przez lata zachwycała publiczność swoim charakterystycznym brzmieniem i interpretacją utworów jazzowych oraz popowych. Dzięki niezwykłej barwie głosu i emocjonalnym wykonaniom stała się ikoną polskiej sceny muzycznej.
Mimo upływu lat wciąż pozostaje jedną z najważniejszych postaci polskiego jazzu, a jej utwory, takie jak „Podaruj mi trochę słońca” czy „Moje serce to jest muzyk”, wciąż cieszą się ogromną popularnością. W ciągu swojej kariery wielokrotnie była nagradzana za wybitne osiągnięcia artystyczne i wkład w rozwój polskiej muzyki.
Ewa Bem – życiorys i życie prywatne
Ewa Maria Bem-Sibilska, urodzona 23 lutego 1951 roku w Warszawie, to wybitna polska wokalistka jazzowa, znana również z interpretacji utworów pop i blues. Często określana mianem „pierwszej damy polskiego jazzu”, zasłynęła wykonaniami takich piosenek jak „Żyj kolorowo”, „Moje serce to jest muzyk”, „Pomidory”, „Gram o wszystko” czy „Wyszłam za mąż, zaraz wracam”.
Pochodzi z muzykalnej rodziny; jej ojciec był pianistą, a ona sama ukończyła II Liceum Ogólnokształcące im. Stefana Batorego w Warszawie w 1968 roku. Następnie studiowała wokalistykę jazzową na Akademii Muzycznej w Katowicach.
Karierę rozpoczęła w 1969 roku w Grupie Bluesowej Stodoła. Rok później wystąpiła z kwartetem Zbigniewa Seiferta na festiwalu Jazz Jamboree w koncercie „Nowe twarze w polskim jazzie”. W tym samym czasie dołączyła do zespołu Bemibek (później przemianowanego na Bemibem), z którym wylansowała przeboje takie jak „Kolorowe lato”, „Sprzedaj mnie wiatrowi” czy „Podaruj mi trochę słońca”. Po rozwiązaniu grupy w 1974 roku rozpoczęła solową karierę.
W 1975 roku na 13. Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu zaśpiewała utwór „Miłość jest jak niedziela” podczas koncertu „Premier” oraz otrzymała nagrodę za interpretację piosenki „Kolega Maj”. W 1979 roku, na 17. edycji tego festiwalu, jej wykonanie „Żyj kolorowo” zdobyło nagrodę w plebiscycie „Studia Gama”. W tym samym roku została odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi. Rok później, w 1980, triumfowała w koncercie „Premier” z utworem „Z Tobą bez ciebie” oraz zdobyła Grand Prix festiwalu za piosenkę „Tak mało chcę”.
W latach 1983–1984 oraz 1986–1987 czytelnicy magazynu „Jazz Forum” uznali ją za wokalistkę roku. W 1986 roku na 23. KFPP w Opolu otrzymała wyróżnienie za wykonanie utworu „Gram o wszystko”. W 1995 roku zdecydowała się na przerwę w karierze, skupiając się na życiu rodzinnym. Powróciła w 1997 roku albumem „Bright Ella’s Memorial”, za który otrzymała nagrodę Fryderyka w kategorii Najlepszy album jazzowy.
W 2000 roku obchodziła 30-lecie działalności artystycznej, prezentując swoje największe przeboje na 37. KFPP w Opolu. Rok później wydała album „Mówię tak, myślę nie”, za który zdobyła Fryderyka w kategorii Album roku – pop oraz tytuł wokalistki roku. W latach 2000–2003 przewodniczyła jury programu „Droga do gwiazd” w telewizji TVN. W 2007 roku ukazał się jej album „Kakadu”, który w 2008 roku uzyskał status złotej płyty. W 2008 roku została odznaczona Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
Po śmierci córki Pameli w 2017 roku Ewa Bem odwołała wszystkie zaplanowane koncerty i podjęła terapię. W kwietniu 2018 roku ogłosiła powrót na scenę, jednak w czerwcu tego samego roku zdecydowała o zakończeniu kariery. 15 czerwca 2021 roku w programie „Dzień dobry TVN” zapowiedziała powrót do aktywności artystycznej. 31 lipca tego roku świętowała 50-lecie pracy artystycznej podczas Ladies’ Jazz F
Ewa Bem – wykształcenie
Ewa Bem, jedna z najwybitniejszych polskich wokalistek jazzowych, odebrała staranne wykształcenie zarówno na poziomie ogólnokształcącym, jak i muzycznym. Uczęszczała do renomowanego II Liceum Ogólnokształcącego im. Stefana Batorego w Warszawie, które ukończyła w 1968 roku, uzyskując świadectwo dojrzałości.
Jej pasja do muzyki, zwłaszcza jazzu, skłoniła ją do dalszej edukacji artystycznej. Wybór padł na Akademię Muzyczną w Katowicach, gdzie doskonaliła swoje umiejętności wokalne w klasie wokalistyki jazzowej. To prestiżowe środowisko akademickie zapewniło jej solidne podstawy techniczne oraz możliwość rozwijania wyjątkowego stylu interpretacyjnego.
Zdobyte wykształcenie miało kluczowe znaczenie dla jej późniejszej kariery scenicznej, czyniąc ją jedną z najbardziej rozpoznawalnych postaci polskiej sceny jazzowej. Połączenie klasycznego wykształcenia z naturalnym talentem i charyzmą sprawiło, że stała się ikoną muzyki jazzowej w Polsce. Jej edukacja muzyczna pozwoliła jej nie tylko na perfekcyjne opanowanie techniki wokalnej, ale także na swobodne eksperymentowanie z różnymi stylami i formami artystycznymi, co przyczyniło się do jej niepowtarzalnego brzmienia.
Ewa Bem – skąd pochodzi?
Ewa Maria Bem-Sibilska to wybitna polska wokalistka jazzowa, znana również z interpretacji utworów w stylu pop i blues. Jest autorką tekstów piosenek i jedną z najważniejszych postaci w historii polskiego jazzu. Ze względu na swoje osiągnięcia oraz charakterystyczny styl muzyczny bywa nazywana „pierwszą damą polskiego jazzu”.
Artystka urodziła się i wychowała w Warszawie, skąd pochodzi. To właśnie w stolicy rozpoczęła swoją muzyczną drogę, która doprowadziła ją do wielkiej kariery. Dzięki ciepłej barwie głosu, wyjątkowej interpretacji oraz ogromnej charyzmie zdobyła uznanie zarówno wśród krytyków, jak i publiczności.
Do najbardziej znanych utworów w jej wykonaniu należą: „Żyj kolorowo”, „Moje serce to jest muzyk”, „Pomidory”, „Gram o wszystko” oraz „Wyszłam za mąż, zaraz wracam”. Jej twórczość od lat inspiruje kolejne pokolenia artystów, a wkład w popularyzację jazzu w Polsce jest nieoceniony. Bogata dyskografia i liczne występy sceniczne sprawiły, że na stałe zapisała się w historii polskiej muzyki rozrywkowej.
Ewa Bem – rodzice, rodzeństwo
Ewa Bem przyszła na świat w rodzinie o silnych tradycjach muzycznych. Jej ojciec był utalentowanym pianistą, co z pewnością miało wpływ na jej późniejszą drogę artystyczną. Wychowywała się w atmosferze pełnej muzyki i sztuki, co od najmłodszych lat kształtowało jej wrażliwość oraz fascynację dźwiękiem.
Rodzeństwo Ewy Bem również odgrywało istotną rolę w jej życiu. Miała dwóch braci – Aleksandra i Jarosława. Choć informacje na temat ich działalności nie są powszechnie znane, wiadomo, że byli dla niej bliskimi i ważnymi osobami. To rodzinne otoczenie, pełne inspiracji i artystycznych bodźców, przyczyniło się do ukształtowania jej niezwykłego talentu oraz niepowtarzalnego stylu wokalnego.
Dzięki wsparciu najbliższych i naturalnemu środowisku muzycznemu, w którym dorastała, Ewa Bem rozwinęła swoją pasję do śpiewu, co w przyszłości zaowocowało jej imponującą karierą na polskiej scenie jazzowej. Już jako młoda dziewczyna wykazywała zainteresowanie muzyką, co w połączeniu z jej talentem i determinacją pozwoliło jej stać się jedną z najważniejszych postaci w historii polskiego jazzu.
Nie ulega wątpliwości, że dzieciństwo spędzone w otoczeniu muzyki oraz bliskość rodzeństwa i ojca pianisty miały ogromny wpływ na jej artystyczny rozwój i wyjątkowy styl, który zachwyca kolejne pokolenia słuchaczy.
Ewa Bem – mąż, dzieci
Ewa Bem, jedna z najwybitniejszych polskich wokalistek jazzowych, miała w swoim życiu dwóch ważnych mężczyzn. Z pierwszego związku urodziła się jej córka Pamela, która przyszła na świat w 1978 roku. Niestety, życie jej pierworodnej córki zakończyło się tragicznie – w 2017 roku zmarła na glejaka, ciężką chorobę nowotworową mózgu. To bolesne doświadczenie było dla artystki ogromnym ciosem i wpłynęło na jej decyzję o wycofaniu się z życia publicznego na dłuższy czas.
W 1994 roku Ewa Bem poślubiła producenta telewizyjnego Ryszarda Sibilskiego, z którym była związana od 14 lat. Ich relacja, choć przez długi czas miała charakter nieformalny, opierała się na głębokim uczuciu i wzajemnym wsparciu. Ryszard Sibilski, urodzony w 1955 roku, był nie tylko jej życiowym partnerem, ale także osobą, która wspierała ją zarówno w życiu prywatnym, jak i zawodowym. Para doczekała się córki, Gabrieli, która przyszła na świat w 1995 roku.
Ewa Bem wielokrotnie podkreślała, jak ważna jest dla niej rodzina. Mimo intensywnej kariery zawsze znajdowała czas dla swoich bliskich, a relacje z mężem i córkami były dla niej priorytetem. Po śmierci Pameli artystka przeżywała głęboki kryzys emocjonalny, jednak dzięki wsparciu rodziny stopniowo wracała do normalności. Jej życie prywatne, choć naznaczone tragedią, było również pełne miłości, ciepła i bliskości, które odgrywały kluczową rolę w jej codziennym funkcjonowaniu.
Ewa Bem – Instagram
Ewa Bem nie posiada konta na Instagramie ani innych platformach społecznościowych. Artystka stroni od mediów cyfrowych i koncentruje się na życiu prywatnym oraz koncertach. Jej obecność w internecie ogranicza się do publikacji poświęconych jej twórczości przez fanów i organizatorów wydarzeń.
Ewa Bem – gdzie mieszka?
Ewa Bem, uznawana za pierwszą damę polskiego jazzu, od zawsze miała szczególną więź z naturą, a zwłaszcza z Mazurami. To właśnie ten malowniczy region Polski stał się dla niej miejscem pełnym spokoju i inspiracji. Właśnie na Mazurach, w pobliżu Szczytna, wokalistka posiada swój ukochany domek, który znajduje się nad jeziorem Dłużek. To miejsce jest dla niej nie tylko odpoczynkiem od codziennego zgiełku, ale również przestrzenią do refleksji i twórczości.
Związki Ewy Bem z Mazurami sięgają daleko w przeszłość, a jej miłość do tych okolic nie jest przypadkowa. To urokliwa, pełna zieleni kraina jezior, lasów i malowniczych krajobrazów, która idealnie komponuje się z osobowością artystki. Dla niej, Mazury stanowią źródło wewnętrznego spokoju, który umożliwia jej dalszy rozwój artystyczny oraz pozwala na relaks w ciszy i harmonii z naturą.
Dom nad jeziorem Dłużek stał się dla Ewy Bem miejscem szczególnym – w tym urokliwym zakątku Mazur znajduje schronienie przed zgiełkiem wielkiego świata. To właśnie tu artystka znajduje czas na odpoczynek, ładuje energię i spędza czas z bliskimi, oddając się swojej pasji do muzyki. Mazury, z ich niezrównanym pięknem, stały się dla niej przestrzenią zarówno duchowego, jak i artystycznego wytchnienia.