Ewa Łętowska – metryka postaci [wiek, wzrost, życiorys, pochodzenie, rodzina, mąż i dzieci]

Ewa Anna Łętowska, z domu Ołtarzewska, urodziła się 22 marca 1940 roku w Warszawie. Jest wybitną polską prawniczką, specjalizującą się w prawie cywilnym, konstytucyjnym, administracyjnym oraz w ochronie praw człowieka. W 1985 roku uzyskała tytuł profesora nauk prawnych i od tego czasu związana jest z Instytutem Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk. Od 2010 roku pełni funkcję członka rzeczywistego PAN, a od 1997 roku należy do Polskiej Akademii Umiejętności jako członek korespondent.

Ewa Łętowska była pierwszą osobą piastującą urząd Rzecznika Praw Obywatelskich w Polsce, sprawując tę funkcję w latach 1988–1992. Jej działalność na tym stanowisku miała kluczowe znaczenie dla kształtowania ochrony praw obywatelskich w kraju. W latach 1999–2002 zasiadała w Naczelnym Sądzie Administracyjnym, a w latach 2002–2011 była sędzią Trybunału Konstytucyjnego, gdzie podejmowała decyzje istotne dla polskiego porządku prawnego.

Dzięki wszechstronnej wiedzy i wieloletniemu doświadczeniu, Ewa Łętowska zdobyła uznanie zarówno w środowisku prawniczym, jak i poza nim, pozostając jedną z najwybitniejszych postaci polskiego prawa.

Ewa Łętowska – kim jest?

Ewa Łętowska to wybitna polska prawniczka i pierwsza osoba, która pełniła funkcję Rzecznika Praw Obywatelskich w Polsce (1987–1992). Jest profesorem nauk prawnych, specjalizującą się w prawie cywilnym, oraz członkinią Polskiej Akademii Nauk (PAN) i Polskiej Akademii Umiejętności (PAU). Pracowała jako sędzia Naczelnego Sądu Administracyjnego (1999–2002) oraz Trybunału Konstytucyjnego (2002–2011), po czym przeszła w stan spoczynku.

Łętowska urodziła się 22 marca 1940 r. w Warszawie. Ukończyła Wydział Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, a po odbyciu aplikacji sądowej uzyskała stopień doktora (1968) i doktora habilitowanego (1975). W 1986 r. otrzymała tytuł profesora zwyczajnego. Była kierownikiem Zespołu Prawa Cywilnego w Instytucie Nauk Prawnych PAN (1977–1987), a od 2004 r. przewodniczy Radzie Naukowej tej instytucji. Jest również prezydentem Fundacji Promocji Prawa Europejskiego.

Jej działalność naukowa i społeczna ma wymiar międzynarodowy. Jest członkiem Académie Internationale de Droit Comparé w Paryżu, Komitetu Helsińskiego oraz Międzynarodowej Komisji Prawników w Genewie. Od 1993 r. doradza Komisji ds. Stosowania Norm w Międzynarodowej Organizacji Pracy. W 1994 r. prowadziła wykłady na Sorbonie. W uznaniu jej osiągnięć przyznano jej tytuł „Kobieta Europy” (1992), medal „Zasłużony dla Tolerancji” (2000), a także Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1996).

Łętowska opublikowała liczne prace naukowe z zakresu prawa cywilnego i konstytucyjnego, w tym podręczniki, komentarze do ustaw oraz ponad 300 artykułów. Jest również znawczynią i autorką książek o muzyce operowej, takich jak Vademecum operowe. Jej działalność edukacyjna i popularyzatorska, także na rzecz praw człowieka, przyniosła jej międzynarodowe uznanie.

Ewa Łętowska – wiek, wzrost, waga

Ewa Łętowska to polska prawniczka i wybitna postać w dziedzinie prawa konstytucyjnego oraz ochrony praw człowieka. Urodziła się 22 marca 1940 roku, co oznacza, że obecnie ma 84 lata. Jest osobą drobnej postury, mierzącą około 165 cm wzrostu.

Jej wiek świadczy o ogromnym doświadczeniu i mądrości, które wniosła do życia publicznego i naukowego. Urodziny przypadające na pierwszy dzień wiosny symbolizują nową energię i odradzanie się, co może być inspiracją dla tych, którzy śledzą jej osiągnięcia. Wzrost 165 cm, choć może wydawać się szczegółem, pozwala wyobrazić sobie jej sylwetkę jako osoby pełnej klasy i elegancji.

Ewa Łętowska jest przykładem wytrwałości, pracowitości i konsekwencji w dążeniu do celu. Jej życiorys, zarówno osobisty, jak i zawodowy, jest pełen inspirujących momentów, które pozostawiają trwały ślad w polskim systemie prawnym. Dzięki swojemu wiekowi i bogatemu doświadczeniu życiowemu pozostaje autorytetem, którego głos jest nie tylko słyszalny, ale i szanowany w wielu środowiskach.

Ewa Łętowska – życiorys i życie prywatne

Ewa Łętowska to wybitna postać w polskim środowisku prawniczym, która przez lata swojej kariery znacząco wpłynęła na rozwój prawa w Polsce. Urodziła się 22 marca 1940 roku w Warszawie. Jej życie zawodowe od samego początku było związane z prawem, a jej osiągnięcia są szeroko cenione zarówno w kraju, jak i za granicą.

Po ukończeniu studiów prawniczych na Uniwersytecie Warszawskim w 1962 roku Ewa Łętowska rozpoczęła swoją drogę naukową i zawodową. W 1968 roku uzyskała stopień doktora, a następnie habilitację w 1975 roku. Jej prace naukowe koncentrowały się na prawie cywilnym, prawie konsumenckim oraz ochronie praw obywatelskich. W 1985 roku uzyskała tytuł profesora, co było dowodem jej niezwykłych kompetencji i wkładu w rozwój polskiej nauki prawnej.

W 1987 roku została mianowana pierwszym w historii Rzecznikiem Praw Obywatelskich w Polsce. Pełniąc tę funkcję, przyczyniła się do zwiększenia świadomości społecznej na temat praw człowieka i obywatela, a także skutecznie broniła tych praw w trudnych czasach transformacji ustrojowej. W latach 1999–2002 pełniła funkcję sędziego Trybunału Konstytucyjnego, gdzie wniosła swoje doświadczenie i wiedzę do rozstrzygania kluczowych spraw dotyczących konstytucyjności polskiego prawa.

Ewa Łętowska była także aktywna na polu naukowym. Jako profesor zwyczajny wykładała na Uniwersytecie Warszawskim oraz w Polskiej Akademii Nauk. Jej liczne publikacje, w tym książki i artykuły naukowe, odegrały znaczącą rolę w popularyzacji trudnych zagadnień prawnych oraz w rozwoju teorii prawa w Polsce.

Łętowska jest również znana ze swojej aktywności w debacie publicznej. Wielokrotnie zabierała głos w kwestiach dotyczących prawa konstytucyjnego, ochrony praw konsumentów oraz funkcjonowania wymiaru sprawiedliwości. Jej odważne i przemyślane opinie przyniosły jej uznanie, ale również krytykę ze strony niektórych środowisk.

W życiu prywatnym Ewa Łętowska ceni sobie spokój i równowagę. Jest osobą niezwykle skromną, która rzadko mówi o swoim życiu osobistym. Wiadomo jednak, że od lat z pasją poświęca się literaturze i muzyce, co stanowi dla niej odskocznię od wymagającej pracy zawodowej.

Jej życie jest doskonałym przykładem połączenia pasji zawodowej z działalnością na rzecz społeczeństwa. Dzięki swojej charyzmie, determinacji i niezłomnym zasadom Ewa Łętowska zyskała miano jednej z najwybitniejszych postaci polskiego prawa.

Ewa Łętowska – wykształcenie

Ewa Łętowska ukończyła w 1962 roku studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego, zdobywając solidne podstawy w dziedzinie prawa. Następnie, w latach 1963–1965, odbyła aplikację sądową, co umożliwiło jej zdobycie praktycznych umiejętności w pracy prawniczej. W 1968 roku uzyskała stopień doktora nauk prawnych, a siedem lat później, w 1975 roku, habilitowała się, specjalizując się w prawie cywilnym. W 1985 roku nadano jej tytuł profesora nauk prawnych, co potwierdziło jej wyjątkowe osiągnięcia akademickie.

Ewa Łętowska przez wiele lat była związana z Uniwersytetem Warszawskim, gdzie w latach 1965–1969 oraz 1974–1983 prowadziła zajęcia dydaktyczne na Wydziale Prawa i Administracji. W latach 1977–1987 kierowała Zespołem Prawa Cywilnego w Instytucie Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk, aktywnie przyczyniając się do rozwoju tej dziedziny. W latach 1980–1983 pełniła funkcję członkini zarządu Zrzeszenia Prawników Polskich, angażując się w działalność organizacyjną środowiska prawniczego.

Jej bogate doświadczenie naukowe i dydaktyczne sprawiło, że Ewa Łętowska stała się jedną z czołowych postaci polskiego prawa.

Ewa Łętowska – skąd pochodzi?

Ewa Anna Łętowska, z domu Ołtarzewska, urodziła się 22 marca 1940 roku w Warszawie, skąd pochodzi. Jest jedną z najwybitniejszych postaci polskiego środowiska prawniczego, specjalizując się w takich dziedzinach jak prawo cywilne, konstytucyjne, administracyjne oraz prawa człowieka. W 1985 roku uzyskała tytuł profesora nauk prawnych i rozpoczęła pracę w Instytucie Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk, z którym związana jest do dziś.

W 1997 roku została członkiem korespondentem Polskiej Akademii Umiejętności, a w 2010 roku dołączyła do Polskiej Akademii Nauk jako członek rzeczywisty. Jej wkład w rozwój polskiego prawa jest nieoceniony, szczególnie podczas pełnienia funkcji pierwszego w historii Rzecznika Praw Obywatelskich w latach 1988–1992. W tym okresie aktywnie działała na rzecz ochrony praw obywateli.

W latach 1999–2002 była sędzią Naczelnego Sądu Administracyjnego, a od 2002 do 2011 pełniła funkcję sędziego Trybunału Konstytucyjnego. Przez lata swojej kariery naukowej i zawodowej zyskała uznanie jako autorytet w dziedzinie prawa. Warszawa, jej rodzinne miasto, odegrała istotną rolę w jej życiu i kształtowaniu zawodowej ścieżki.

Ewa Łętowska – rodzice, rodzeństwo

Ewa Łętowska, wybitna polska prawniczka i pierwsza Rzeczniczka Praw Obywatelskich (1987–1992), to postać o ogromnym znaczeniu w polskim życiu prawnym i społecznym. Urodziła się 22 marca 1940 roku w Warszawie. Niestety, dostępne źródła nie dostarczają informacji na temat jej rodziców ani rodzeństwa. Brak tych danych sprawia, że jej życie prywatne pozostaje w tej kwestii nieznane.

Łętowska ukończyła Wydział Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, a jej kariera naukowa i zawodowa jest niezwykle bogata. Po odbyciu aplikacji sądowej uzyskała stopień doktora (1968) i doktora habilitowanego (1975), a w 1986 roku została profesorem zwyczajnym. Pełniła funkcję kierownika Zespołu Prawa Cywilnego w Instytucie Nauk Prawnych PAN (1977–1987). Była również sędzią Naczelnego Sądu Administracyjnego (1999–2002) oraz Trybunału Konstytucyjnego (2002–2011).

Jest członkinią Polskiej Akademii Nauk, Polskiej Akademii Umiejętności oraz wielu międzynarodowych organizacji prawniczych, m.in. Académie Internationale de Droit Comparé w Paryżu.

Znana ze swojej działalności naukowej, opublikowała liczne prace z zakresu prawa cywilnego i konstytucyjnego, a także książki o muzyce operowej. W uznaniu zasług odznaczono ją Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski i wieloma innymi wyróżnieniami. Pomimo ogromnego wkładu w polski system prawny, życie rodzinne Łętowskiej wciąż pozostaje sferą nieodkrytą.

Ewa Łętowska – mąż, dzieci

Ewa Łętowska, wybitna prawniczka i miłośniczka muzyki, była żoną Janusza Łętowskiego (1939–1999), profesora nauk prawnych, sędziego Sądu Najwyższego oraz cenionego krytyka muzycznego. Ich wspólne życie opierało się nie tylko na głębokim zrozumieniu prawniczym, ale także na miłości do muzyki, szczególnie opery, która była istotnym elementem ich działalności zawodowej i prywatnej.

Ewa Łętowska zyskała uznanie jako znawczyni muzyki operowej i krytyczka muzyczna, współpracując z różnymi mediami. Jej fachowa wiedza i pasja do opery sprawiły, że często angażowano ją jako konsultantkę podczas przygotowań spektakli operowych. W swoich rozważaniach prawniczych wielokrotnie sięgała do librett operowych, traktując je jako źródło inspiracji oraz narzędzie do ilustrowania zagadnień prawnych. Takie podejście świadczy o niezwykłej umiejętności łączenia sztuki z nauką prawniczą.

Wspólnie z mężem tworzyła programy poświęcone muzyce, emitowane w Polskim Radiu. Była to jedna z wielu form ich współpracy, która uwypuklała ich wzajemne zainteresowania oraz wspólne wartości. Ewa Łętowska zgromadziła również imponującą kolekcję wydawnictw muzycznych, która jest dowodem jej głębokiego zaangażowania w świat muzyki.

Choć jej życie zawodowe i pasje muzyczne są dobrze udokumentowane, informacje o jej dzieciach nie są powszechnie dostępne. Ewa Łętowska pozostaje jednak postacią o niezwykłym dorobku, zarówno w obszarze prawa, jak i kultury. Jej działalność jest dowodem na to, że można z powodzeniem łączyć różnorodne pasje i osiągać mistrzostwo w wielu dziedzinach.

Ewa Łętowska – gdzie mieszka?

Ewa Łętowska, wybitna prawniczka, profesor i sędzia Trybunału Konstytucyjnego, to postać, która w znaczący sposób wpłynęła na rozwój polskiego prawa. Urodziła się 22 marca 1940 roku w Warszawie, gdzie przez całe życie związana była zarówno zawodowo, jak i prywatnie.

Po ukończeniu studiów prawniczych na Uniwersytecie Warszawskim, rozpoczęła swoją karierę naukową i zawodową. Jej prace naukowe, w szczególności w zakresie prawa cywilnego i ochrony praw obywatelskich, stały się fundamentem wielu współczesnych analiz prawnych. Pełniła funkcję Rzecznika Praw Obywatelskich oraz sędziego Trybunału Konstytucyjnego, gdzie jej decyzje miały ogromny wpływ na kształtowanie się polskiego systemu prawnego.